Namaste!!!
Door: tesja
Blijf op de hoogte en volg Tesja
24 Oktober 2014 | Nepal, Kathmandu
Namaste!!!
Mero naam Tara ho, tapaiko naam ke ho? Hier een bericht vanuit het fantastische Nepal. Ik wilde al een aantal keer een berichtje plaatsen maar stoom en internet zijn hier helaas niet altijd even betrouwbaar.
Ik ben na een lange reis om 6.50 Nepaleese tijd (ongeveer 3 uur ’s nachts Nederlandse tijd) geland in Nepal. Ik had vrij snel mn bagage en moest dus opzoek naar mn pickup. Das niet zo makkelijk als er ongeveer 50 man staan die jou graag voor een bijdrage naar je locatie brengen. Na ongeveer 15 minuten zoeken kwam er een man naar me toe die vroeg of ik zocht naar The Green Lion Nepal ( de organisatie waar ik vrijwilligerswerk doe). Hij regelde een taxi nouja….. het was een auto’tjes waar mijn bagage en ik net in kon, waar zowel de handrem als kilometerteller het niet van deed. Met z’n hand op de toeter reed de chauffeur mij naar mijn vrijwilligershuis. Het verkeer hier is iets anders dan in Nederland. Wie het hardst toetert heeft voorrang en alles gaat door elkaar. In het vrijwilligers huis werd ik hartelijk ontvangen door Rajesh en zijn vrouw Amaa (dat is moeder). Zij hadden zich zorgen gemaakt om me want Travel active had doorgegeven dat ik er een dag eerder zou zijn (dat las ik vlak voor mijn vlucht in de email) Ik kreeg een rondleiding door hun huis… Dat is groot en luxe daaronder versta je dat hier jawel een gewone wc is overdag een warme douche en er is internet. Ik verblijf hier tot en met volgende week zondag tot ik naar mijn project ga. Ik heb eerst even geslapen. Om ongeveer 14.00 uur m’n eerste Nepalese lunch ….. Jawel … Rijst gegeten dal bhat dat is een rijst gerecht dat veel Nepalese 2x per dag eten (ze ontbijten niet). Dit was best wel lekker, wel lastig je mag niet met je linkerhand eten, deze is onrein. Lekker met m’n handen rijst gegeten. De andere vrijwilligers kwamen ook terug van hun hike dit zijn leuke meiden. Samen zijn we geld gaan pinnen en hebben we boodschappen gedaan voor ’s avonds. Omdat Rajesh en Amaa een bruiloft hadden aten we met de vrijwilligers en Rob eigenlijk heet hij Rajan maar alle Nederlanders noemen hem Rob. We hebben lekker pannenkoeken gegeten. Normaal gesproken kookt Amaa 6 dagen en de vrijwilligers 1 dag maar omdat ze er niet waren mochten we zelf wat bedenken. Na het eten was ik helemaal gesloopt dus ben ik lekker in mijn harde bed gaan liggen en sliep ik meteen. ’S Nachts gaan alle straathonden blaffen en janken daar ben ik een paar keer wakker van geworden maar verder heerlijk geslapen.
’S Ochtends heeft Rob ontbijt voor ons gemaakt het was een ei met rijst, tomaat en ui. En dan knapperig gebakken ( best wel lekker). Na het eten heb ik even gedoucht (Zowaar een warme douche) en daarna ben ik met een andere vrijwillgers Evi naar het oude gedeelte van Kathmandu (Durbar square) geweest. Hier staat een paleis, monumenten en kleine stupa’s. Maar eerst moesten we er komen. Rajesh woont op een berg die moesten we af (en s middags weer op) Bij de bus plaats komen constant kleine gammele busjes die dan roepen waar ze heen gaan. We hebben met behulp van een aardige man na 15 minuten een busje gevonden. Waar we in opgepropt werden. Als eerste zijn we naar Kumari wezen kijken. Dit is een misje dat tot haar eerste menstruatie wordt aanbeden als levende god. Ze komt even een minuut voor een raampje zitten en dan gaat ze weer weg. Hier mochten absoluut geen foto’s van gemaakt worden. Op het Durbar square is het heel druk overal rijden auto’s, motors, tuktuks en fietsen, die constant toeteren en bellen dat je in de weg loopt. Er lopen ook allemaal van die goeroes rond, hier moet je wel voor opletten voor je het weet heb je een rode stip op je hooft en daar moet je dan gewoon voor betalen. Iedereen komt met spullen naar je toe die je kan kopen of bieden zich aan als gids. Dit hebben we allemaal afgewezen en zijn zelf lekker gaan kijken en even wezen lunchen in een restaurantje en daarna per tuktuk naar Tamel gegaan. Dit is een soort winkel/souvenir straat( heel veel) waar je vanalles kan kopen. (De eerste souvenirs zijn al binnen ;)
Terug bij het huis van Rajesh hebben we pasta met z’n 5e pasta gemaakt voor iedereen. Het wordt hier rond 6 uur al heel donker en eigenlijk moet je dan niet meer over straat gaan. Overdag is er geen stroom die doet het vaak rond een uurtje of half 8 weer.
Zondag ben ik met 4 andere vrijwilligers een mountainflight over de Himalaya wezen doen. We vlogen al om 6.15 uur en werden om 5.00 uur ’s ochtends opgehaald nouja dat was het idee alleen de taxichauffeur dacht daar anders over. Wij helemaal in de stress dat we ons vliegtuig moesten halen. Hij was zo’n 45 minuten te laat. En we troffen de enige chauffeur in heel Nepal die rustig reed, stopte voor hobbels en die andere voor liet gaan. Het was even stressvol tot we in de vertrekhal waren en ons vliegtuig vertraagt was. We vlogen met Yeti air in een klein vliegtuigje voor 20 personen. Een maal in de lucht was het uitzicht echt FANTASTISCH!!! Je kon de hele Himalaya zien en er werd steeds verteld welke berg het was. We mochten in de cockpit bij de piloten kijken en die wezen mij de Mount Everest.
We waren rond 9 uur s ochtends weer terug ik ben toen alleen naar de winkels gegaan omdat de andere vrijwilligers naar hun project werden gebracht. Wanneer je rond loopt zegt iedereen je gedag en iedereen kijkt naar je. Nu val ik natuurlijk ook wel op met mn blonde haren en blanke huid. ’s Middags kwamen de nieuwe vrijwilligers ik heb ze een rondleiding gegeven door het huis en door basundara, dat is de heuvel waarop we wonen.
Maandag begon de introductie week. We werden welkom geheten in Nepal en kregen een Nepaleese naam. Mijn naam is Tara, dat heeft de betekenis sterren. Ik wordt nu door iedereen Tara genoemd. We kregen een Tikka (rode stip) deze was met rode kleurstof met rijst en bloemblaadjes, dat is niet altijd zo. Na de welkomstceremonie begon onze eerste les Neaplees. En dat is nog niet zo makkelijk. Ik kan nu vertellen hoe ik heet, waar ik vandaan kom, waar ik van hou, hoe ik me voel en allemaal dat soort dingen. Maar het is best lastig alles lijkt op elkaar en iedereen praat hier heel snel. Maar de taxichaffeurs vinden het prachtig als we in de taxi proberen nepalees met ze te praten.
Dinsdag begonnen we met taal les en daarna kregen we een lesje over de cultuur. Woensdag zijn we naar de grootste stuppa in de wereld geweest. Dat is heel indrukwekkend. Prema onze lerares had ons huiswerk gegeven (over het ontstaan van de stuppa) en die hebben we bij de stupa besproken. Na het bezoek aan de stuppa zijn we naar een boudistiche meditatiecursus geweest. Dat was niet zo mijn ding haha. We waren met een groep van 10 mensen maar het duurde te lang voor mij en mijn maag was aan het knorren dus voelde mij niet zo op mn gemak. Donderdag hebben we s ochtends weer taallessen gehad en daarna hebben we Nepalees gekookt Roti !!! echt super lekker geworden. Na het eten zijn we met een boodschappenlijstje naar de markt gestuurd. We moesten voor een bepaalde prijs producten zoeken op de markt. Het is nu lichtjesfestival dat houd in dat iedereen zijn huis versiert met lichtjes, bloemen en tekeningen op de grond voor geluk. Ook wordt er heel veel eten gekookt om uit te delen en te offeren. Het was dus echt mega druk op de markt. Iedereen loopt door elkaar heen en er gaan allemaal auto’s, tuktuk’s en motoren tussen de mensen door die heel veel toeteren. Maar het is wel gelukt om af te dingen. Vandaag moesten we om 6 uur ontbijten om vervolgens te gaan hiken met Prema. Was echt super mooi dwars door de rijstvelden en kleine dorpjes zijn we een berg op geklommen. Om daar naar het uitzicht te kijken echt heel mooi.
Morgen hebben we een dag vrij ik ga dan met de andere vrijwilligers naar the monkeytempel en naar Baktaphur. En zondag ga ik samen met Sarah een Zweeds meisje naar mijn project en gaat het eigenlijk allemaal pas echt beginnen.
Al met al ik geniet enorm!!!
Mero naam Tara ho, tapaiko naam ke ho? Hier een bericht vanuit het fantastische Nepal. Ik wilde al een aantal keer een berichtje plaatsen maar stoom en internet zijn hier helaas niet altijd even betrouwbaar.
Ik ben na een lange reis om 6.50 Nepaleese tijd (ongeveer 3 uur ’s nachts Nederlandse tijd) geland in Nepal. Ik had vrij snel mn bagage en moest dus opzoek naar mn pickup. Das niet zo makkelijk als er ongeveer 50 man staan die jou graag voor een bijdrage naar je locatie brengen. Na ongeveer 15 minuten zoeken kwam er een man naar me toe die vroeg of ik zocht naar The Green Lion Nepal ( de organisatie waar ik vrijwilligerswerk doe). Hij regelde een taxi nouja….. het was een auto’tjes waar mijn bagage en ik net in kon, waar zowel de handrem als kilometerteller het niet van deed. Met z’n hand op de toeter reed de chauffeur mij naar mijn vrijwilligershuis. Het verkeer hier is iets anders dan in Nederland. Wie het hardst toetert heeft voorrang en alles gaat door elkaar. In het vrijwilligers huis werd ik hartelijk ontvangen door Rajesh en zijn vrouw Amaa (dat is moeder). Zij hadden zich zorgen gemaakt om me want Travel active had doorgegeven dat ik er een dag eerder zou zijn (dat las ik vlak voor mijn vlucht in de email) Ik kreeg een rondleiding door hun huis… Dat is groot en luxe daaronder versta je dat hier jawel een gewone wc is overdag een warme douche en er is internet. Ik verblijf hier tot en met volgende week zondag tot ik naar mijn project ga. Ik heb eerst even geslapen. Om ongeveer 14.00 uur m’n eerste Nepalese lunch ….. Jawel … Rijst gegeten dal bhat dat is een rijst gerecht dat veel Nepalese 2x per dag eten (ze ontbijten niet). Dit was best wel lekker, wel lastig je mag niet met je linkerhand eten, deze is onrein. Lekker met m’n handen rijst gegeten. De andere vrijwilligers kwamen ook terug van hun hike dit zijn leuke meiden. Samen zijn we geld gaan pinnen en hebben we boodschappen gedaan voor ’s avonds. Omdat Rajesh en Amaa een bruiloft hadden aten we met de vrijwilligers en Rob eigenlijk heet hij Rajan maar alle Nederlanders noemen hem Rob. We hebben lekker pannenkoeken gegeten. Normaal gesproken kookt Amaa 6 dagen en de vrijwilligers 1 dag maar omdat ze er niet waren mochten we zelf wat bedenken. Na het eten was ik helemaal gesloopt dus ben ik lekker in mijn harde bed gaan liggen en sliep ik meteen. ’S Nachts gaan alle straathonden blaffen en janken daar ben ik een paar keer wakker van geworden maar verder heerlijk geslapen.
’S Ochtends heeft Rob ontbijt voor ons gemaakt het was een ei met rijst, tomaat en ui. En dan knapperig gebakken ( best wel lekker). Na het eten heb ik even gedoucht (Zowaar een warme douche) en daarna ben ik met een andere vrijwillgers Evi naar het oude gedeelte van Kathmandu (Durbar square) geweest. Hier staat een paleis, monumenten en kleine stupa’s. Maar eerst moesten we er komen. Rajesh woont op een berg die moesten we af (en s middags weer op) Bij de bus plaats komen constant kleine gammele busjes die dan roepen waar ze heen gaan. We hebben met behulp van een aardige man na 15 minuten een busje gevonden. Waar we in opgepropt werden. Als eerste zijn we naar Kumari wezen kijken. Dit is een misje dat tot haar eerste menstruatie wordt aanbeden als levende god. Ze komt even een minuut voor een raampje zitten en dan gaat ze weer weg. Hier mochten absoluut geen foto’s van gemaakt worden. Op het Durbar square is het heel druk overal rijden auto’s, motors, tuktuks en fietsen, die constant toeteren en bellen dat je in de weg loopt. Er lopen ook allemaal van die goeroes rond, hier moet je wel voor opletten voor je het weet heb je een rode stip op je hooft en daar moet je dan gewoon voor betalen. Iedereen komt met spullen naar je toe die je kan kopen of bieden zich aan als gids. Dit hebben we allemaal afgewezen en zijn zelf lekker gaan kijken en even wezen lunchen in een restaurantje en daarna per tuktuk naar Tamel gegaan. Dit is een soort winkel/souvenir straat( heel veel) waar je vanalles kan kopen. (De eerste souvenirs zijn al binnen ;)
Terug bij het huis van Rajesh hebben we pasta met z’n 5e pasta gemaakt voor iedereen. Het wordt hier rond 6 uur al heel donker en eigenlijk moet je dan niet meer over straat gaan. Overdag is er geen stroom die doet het vaak rond een uurtje of half 8 weer.
Zondag ben ik met 4 andere vrijwilligers een mountainflight over de Himalaya wezen doen. We vlogen al om 6.15 uur en werden om 5.00 uur ’s ochtends opgehaald nouja dat was het idee alleen de taxichauffeur dacht daar anders over. Wij helemaal in de stress dat we ons vliegtuig moesten halen. Hij was zo’n 45 minuten te laat. En we troffen de enige chauffeur in heel Nepal die rustig reed, stopte voor hobbels en die andere voor liet gaan. Het was even stressvol tot we in de vertrekhal waren en ons vliegtuig vertraagt was. We vlogen met Yeti air in een klein vliegtuigje voor 20 personen. Een maal in de lucht was het uitzicht echt FANTASTISCH!!! Je kon de hele Himalaya zien en er werd steeds verteld welke berg het was. We mochten in de cockpit bij de piloten kijken en die wezen mij de Mount Everest.
We waren rond 9 uur s ochtends weer terug ik ben toen alleen naar de winkels gegaan omdat de andere vrijwilligers naar hun project werden gebracht. Wanneer je rond loopt zegt iedereen je gedag en iedereen kijkt naar je. Nu val ik natuurlijk ook wel op met mn blonde haren en blanke huid. ’s Middags kwamen de nieuwe vrijwilligers ik heb ze een rondleiding gegeven door het huis en door basundara, dat is de heuvel waarop we wonen.
Maandag begon de introductie week. We werden welkom geheten in Nepal en kregen een Nepaleese naam. Mijn naam is Tara, dat heeft de betekenis sterren. Ik wordt nu door iedereen Tara genoemd. We kregen een Tikka (rode stip) deze was met rode kleurstof met rijst en bloemblaadjes, dat is niet altijd zo. Na de welkomstceremonie begon onze eerste les Neaplees. En dat is nog niet zo makkelijk. Ik kan nu vertellen hoe ik heet, waar ik vandaan kom, waar ik van hou, hoe ik me voel en allemaal dat soort dingen. Maar het is best lastig alles lijkt op elkaar en iedereen praat hier heel snel. Maar de taxichaffeurs vinden het prachtig als we in de taxi proberen nepalees met ze te praten.
Dinsdag begonnen we met taal les en daarna kregen we een lesje over de cultuur. Woensdag zijn we naar de grootste stuppa in de wereld geweest. Dat is heel indrukwekkend. Prema onze lerares had ons huiswerk gegeven (over het ontstaan van de stuppa) en die hebben we bij de stupa besproken. Na het bezoek aan de stuppa zijn we naar een boudistiche meditatiecursus geweest. Dat was niet zo mijn ding haha. We waren met een groep van 10 mensen maar het duurde te lang voor mij en mijn maag was aan het knorren dus voelde mij niet zo op mn gemak. Donderdag hebben we s ochtends weer taallessen gehad en daarna hebben we Nepalees gekookt Roti !!! echt super lekker geworden. Na het eten zijn we met een boodschappenlijstje naar de markt gestuurd. We moesten voor een bepaalde prijs producten zoeken op de markt. Het is nu lichtjesfestival dat houd in dat iedereen zijn huis versiert met lichtjes, bloemen en tekeningen op de grond voor geluk. Ook wordt er heel veel eten gekookt om uit te delen en te offeren. Het was dus echt mega druk op de markt. Iedereen loopt door elkaar heen en er gaan allemaal auto’s, tuktuk’s en motoren tussen de mensen door die heel veel toeteren. Maar het is wel gelukt om af te dingen. Vandaag moesten we om 6 uur ontbijten om vervolgens te gaan hiken met Prema. Was echt super mooi dwars door de rijstvelden en kleine dorpjes zijn we een berg op geklommen. Om daar naar het uitzicht te kijken echt heel mooi.
Morgen hebben we een dag vrij ik ga dan met de andere vrijwilligers naar the monkeytempel en naar Baktaphur. En zondag ga ik samen met Sarah een Zweeds meisje naar mijn project en gaat het eigenlijk allemaal pas echt beginnen.
Al met al ik geniet enorm!!!
-
24 Oktober 2014 - 16:24
Wouter:
heeey nichtje,
Wat leuk om je eerste belevenissen te lezen!!
Wat zit jij in een andere wereld zeg!
Top dat je een goeie reis hebt gehad en vooral dat je het zo maar je zin hebt!
Laat dat vooral zo blijven!
Hoe is het weer daar eigenlijk?
Ik ben alweer benieuwd naar je volgende blog!!
Heel veel succes en plezier bij je project!!
Xx je Neef Wouter
-
24 Oktober 2014 - 18:24
Iris:
Wat gaaf zeg. Wel een tikkeltje jaloers. Heel veel plezier nog! -
25 Oktober 2014 - 00:12
Liset :
He lieve Tesja, wat een belevenissen! Wat fijn dat je zo enthousiast bent. Ik ben heel blij dat je eerste week zoveel mooie en fijne momenten heeft gehad. Ook fijn dat je samen met een bekende naar je project gaat. Spannend waar je dan terecht gaat komen! Ik ben heel blij om te weten dat je het goed hebt. Mount Everest .... wat zal dat onvergetelijk zijn!Nou lieve Tara ik kijk uit naar je volgende verslag. Veel liefs en dikke hug, Amaa -
25 Oktober 2014 - 08:40
John:
Zo te lezen ben je je nepalese man nog niet tegengekomen en ook eet je niet iedere dag rijst dat moet een enorme tegenvaller voor je zijn ;)
Veel plezier en bedankt dat ik je reisverslagen op deze manier mag volgen.
Groetjes John. -
25 Oktober 2014 - 10:14
Anja Van Steenbrugge:
Dag Tesja / Tara!
Leuk je begonnen bent met bloggen. Ik heb met plezier je blog gelezen hoe je je eerste week heb beleeft.
Hoe is het weer bericht eigenlijk daar in Nepal?
De foto's zijn ook leuk!
Succes met de nieuwe week.
Groetjes Anja -
25 Oktober 2014 - 14:17
Janny Hollem/delfos:
Lieve Tesja, ,wat heb jij al veel indrukken van je nieuwe plek, en dat in zo'n korte tijd!
Je bent in een compleet andere wereld, fijn om te horen dat je goed ontvangen bent, geniet ervan , wij kijken uit naar de volgende ervaringen en foto's! dikke kus janny/jan. -
26 Oktober 2014 - 06:53
Kees En Elly:
Hoi Tesja, wat een leuk geschreven 1e verslag over je geweldige onderneming !
We kijken uit naar je volgende. Heel veel succes met je vrijwilligersjob, zal soms wellicht hard werken zijn maar blijf vooral genieten. Liefs uit Lekkerkerk
-
26 Oktober 2014 - 10:49
Gert Jan En Marti:
Hoi Tesja,
Wat een leuke blog, je ziet het voorje zoals je schrijft. We genieten van wat je schrijft en leuk dat je zo goed en gezellig ontvangen bent en je eerste week in ieder geval geen tegenvaller was. Geniet ervan en heel veel succes nu het echt gaat beginnen!
We kijken uit naar je volgende verhalen en foto's.
Lieve groetjes uit Voorburg van Gert jan en Marti. -
26 Oktober 2014 - 20:54
Arianne :
Lieve Tara, wat ontzettend gaaf allemaal! Wat een gave activiteiten, mooie foto's! Super om te lezen! Genietse en ik kijk uit naar je volgende verhalen en foto's! Have fun! Dikke knuffel -
27 Oktober 2014 - 10:16
Ingrid:
Ha Tara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
